In de avond van zaterdag 2 maart liep de Sporthoeve in Bodegraven goed vol. Het Vriendenschaar-publiek bezette zeker een helft van de tribune, een ander kwart was gevuld door publiek meegereisd met en voor KCR; tot voor de wedstrijd Vriendenschaar 1 – KCR 1 een kandidaat voor het kampioenschap in deze eersteklassepoule.
Met de ambiance zat het dus wel goed. Nu de wedstrijd nog. Vriendenschaar 1 had wat dat betreft een appeltje te schillen met KCR: de Ridderkerkers wisten in de uitwedstrijd in de laatste minuut met één punt verschil te winnen. Tegelijkertijd moest KCR op deze zaterdag 2 maart absoluut geen uitglijder maken; bij winst zou die week daarna tegen mede-kampioenskandidaat BEP 1 om het kampioenschap gespeeld worden.
De Bodegravers begonnen gretig aan de wedstrijd. Verdedigend was de druk hoog en de aanvallen waren goed en efficiënt, mede dankzij het knappe reboundwerk door Casper van der Weijden in het ene vak en Sofie Beuk in het andere vak, en bleven niet onbeloond. Bij rust stond Vriendenschaar met 12-7 voor.
Het was niet de meest zuivere eerste helft geweest voor de Ridderkerkers, maar ze bleken erop gebrand dit goed te maken. Na een 13-7 voorsprong door Vriendenschaar wist KCR binnen luttele minuten een run te maken van zes goals, waardoor het toch gelijkkwam met de thuisploeg. Tijd voor een time-out aan laatstgenoemde kant, waarin de boodschap vooral was: koppie omhoog en de rust bewaren.
En dat lukte. De Bodegravers toonden deze avond samen niet alleen goed spel, maar ook veerkracht. Het bleef tot de 18-18 erg spannend – het publiek en de reservebank hebben het geweten – maar daarna wist Vriendenschaar toch nog uit te lopen, met het slotakkoord in de laatste seconden voor Tijn van den Hoogenband. Eindstand: 24-21.
Voor KCR is dit mogelijk de genadeklap in de strijd om het kampioenschap. Het geschilde appeltje is een zure gebleken…