Op zondag 6 april ontvingen we het verdrietige en nog altijd onwerkelijke bericht dat Ilse de Vogel is overleden. Ilse mocht maar 49 jaar worden.
Op 1 juli 1981 werd de toen 6-jarige Ilse lid van Vriendenschaar, op dezelfde datum als Raymond, die vele jaren later, in 2004, haar man zou worden. Als dat toch geen voorbestemde liefde is… In een artikel uit de Aanschrijving van het jaar van lid worden lezen we van de hand van een trainer: ‘Het zou mij niet verbazen als de welpjes Raymond en Ilse ooit nog eens samen in het eerste team van Vriendenschaar spelen!’ En zo geschiedde: jaren later speelden Raymond en Ilse samen in Vriendenschaar 1.
Ook toen al ging de selectie af en toe een weekend met elkaar weg, waarbij de kampeeredities niet Ilses favoriet bleken. Die was niet gemaakt voor een tent, een luchtbed en een wandeling met toiletrol over de camping. Waren er ’s ochtends echter croissants te verkrijgen, dan was de dag al gauw weer goed.
Zowel in Ilses jaren in de jeugd als de jaren daarna ging ze mee op kamp. Daar werd regelmatig vergeten dat er soms ook geslapen moest worden. Pingpongen om drie uur ’s nachts? Ilse was erbij! Maar Ilse was tegelijkertijd ook de eerste die ervoor zorgde dat er leuke outfits werden bedacht en er een spectaculair stuk stond voor de Bonte Avond. Ludieke acties op kamp, die waren er ook, zoals zoveel oliebollen bakken met het hele team dat het hele kamp ervan kon meegenieten.
De ludieke acties bleven niet beperkt tot kamp nadat Ilse, na jaren trainen geven, lid werd van de kantinecommissie. Zo werden er snackschotels geïntroduceerd met namen als ‘Hollandse Kapsalon’, en die vonden gretig aftrek.
In 2023 ging Ilse voor de laatste keer mee op kamp, in de keukenploeg. Het was tijdens dat kamp dat ze al veel last had van rugpijn, wat later helaas een voorbode bleek van ongeneselijk ziek zijn. Dat ziek zijn leidde tot gedwongen stoppen met de kantinecommissie, maar toen de eerste kuren aansloegen, werden er al gauw weer dingen opgepakt, zoals het organiseren van een fantastische pubquiz en het dieper duiken in ons nieuwe indelingssysteem SVM.
Ook de support voor zoon Luuk en zijn team én de selectie, waar Luuk inmiddels ook deel van uitmaakt, was eindeloos. Uit of thuis, weer of geen weer: je wist dat Ilse langs de kant zou zitten in haar eigen stoel, eventueel nog met Vriendenschaar-sjaaltje, en tijdens het afgelopen seizoen ook nog met mobiel in de hand om de goals te kunnen vastleggen voor onze Instagram-stories.
Tegelijkertijd werd ook haar ‘andere cluppie’ niet vergeten: als groot Feyenoord-liefhebber kon ze haar seizoenskaart daar met Luuk goed inzetten. Iets verder van huis dan De Kuip, maar Amerika was nog zoiets van de favorietenlijst van de De Vogels. In de kerstvakantie van 2024 maakten Ilse, Raymond en Luuk nog een Amerikaanse droomreis met elkaar, waar sport natuurlijk ook niet kon ontbreken: de nodige NBA-wedstrijden werden er bezocht.
Ondertussen werd Raymond voorzitter van onze vereniging. Met het Amerikaanse thema nog vers in ons achterhoofd kunnen we gekscherend schrijven dat Ilse daarmee ‘first lady’ werd. Ze heeft helaas maar kort van deze ‘titel’ mogen genieten. En wij daarmee te kort van haar.
Lieve Ilse, wat zullen we jouw altijd enthousiaste, fanatieke, pro-actieve en goedlachse aanwezigheid gaan missen. We zullen proberen ‘jouw mannen’ als vereniging nog verder in de armen te sluiten, maar jou vervangen kunnen we natuurlijk nooit.
We wensen Raymond, Luuk, ouders en familie van Ilse, Thea, familie van Raymond en iedereen die Ilse liefhad alle sterkte in deze ontzettend verdrietige tijd.
